A natureza do ministério
Não é para ser partidário
1Irmãos, não pude me dirigir a vocês como a espirituais, mas como a carnais, como a crianças em Cristo. 2Eu vos dei leite e não alimento sólido, porque ainda não estavam em condições. Ai de mim, vocês ainda não estão em condições, 3porque ainda são carnais! Ora, visto que há inveja, contendas e divisões entre vocês, acaso não são carnais e agindo como mundanos? 4Pois quando alguém diz, “Eu sou de Paulo”, e outro, “Eu, de Apolo”, acaso não são carnais?
Cooperadores de Deus
5Então, quem é Paulo, quem é Apolo, senão ministros por meio de quem vocês creram, mesmo conforme o Senhor tem dado a cada um? 6Eu plantei, Apolo regou, mas Deus é quem segue fazendo crescer. 7Pois então, nem o que planta é alguma coisa, nem o que rega, mas Deus que faz crescer. 8Então, o que planta e o que rega são um, mas cada um receberá a própria recompensa de acordo com seu próprio trabalho. 9Sim, nós somos cooperadores de Deus; vocês são ‘lavoura’ de Deus, ‘edifício’ de Deus.
Haverá prestação de contas
10Segundo a graça de Deus que me foi dada, eu, como sábio mestre de obras, lancei o alicerce, ao passo que outro constrói sobre ele. Porém, cada um veja bem como constrói; 11porque ninguém pode lançar um alicerce diferente, além do que já está posto, o qual é Jesus Cristo. 12É que, no caso de alguém construir sobre este alicerce usando ouro, prata, pedras preciosas, madeira, feno ou palha, 13a obra de cada um ficará manifesta; porque o Dia a tornará clara, porque ela será revelada por fogo. Sim, o fogo testará a obra de cada um, de que tipo é. 14Se a obra que alguém construiu permanecer, esse receberá recompensa. 15Se a obra de alguém for queimada, ele sofrerá prejuízo; mas ele próprio será salvo, embora como que através de fogo.
Somos um templo de Deus
16Será que vocês não sabem que são um templo de Deus e que o Espírito de Deus habita em vocês? 17Se alguém destruir o templo de Deus, Deus o destruirá; porque o templo de Deus, que vocês são, é santo.
18Que ninguém se engane a si mesmo. Se alguém dentre vocês se tem por sábio nesta era, deve se tornar ‘estúpido’ para se tornar sábio. 19Porque a sabedoria deste mundo é estupidez para Deus. Pois está escrito: “Ele apanha os sábios na esperteza deles”; 20e de novo: “O Senhor conhece os raciocínios dos sábios, que são fúteis”. 21Pois então, ninguém se glorie em homens, porque todas as coisas são vossas: 22quer Paulo, quer Apolo, quer Cefas, quer mundo, quer vida, quer morte, quer coisas presentes, quer coisas por vir – todas as coisas são vossas, 23e vocês são de Cristo, e Cristo é de Deus.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
3:1 3Καὶ ἐγώ, ἀδελφοί, οὐκ ἠδυνήθην ὑμῖν λαλῆσαι ὡς πνευματικοῖς, ἀλλ᾿ ὡς σαρκικοῖς, ὡς νηπίοις ἐν Χριστῷ. 2 Γάλα ὑμᾶς ἐπότισα καὶ οὐ βρῶμα, οὔπω γὰρ ἠδύνασθε. Ἀλλ᾿ οὔτε ἔτι νῦν δύνασθε, 3 ἔτι γὰρ σαρκικοί ἐστε· ὅπου γὰρ ἐν ὑμῖν ζῆλος καὶ ἔρις καὶ διχοστασίαι, οὐχὶ σαρκικοί ἐστε καὶ κατὰ ἄνθρωπον περιπατεῖτε; 4 Ὅταν γὰρ λέγῃ τις, «Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου,» ἕτερος δέ, «Ἐγὼ Ἀπολλώ,» οὐχὶ σαρκικοί ἐστε;
5 Τίς οὖν ἐστιν Παῦλος, τίς δὲ Ἀπολλώς, ἀλλ᾿ ἢ διάκονοι δι᾿ ὧν ἐπιστεύσατε, καὶ ἑκάστῳ ὡς ὁ Κύριος ἔδωκεν; 6 Ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλὼς ἐπότισεν, ἀλλ᾿ ὁ Θεὸς ηὔξανεν. 7 Ὥστε οὔτε ὁ φυτεύων ἐστίν τι, οὔτε ὁ ποτίζων, ἀλλ᾿ ὁ αὐξάνων Θεός. 8 Ὁ φυτεύων δὲ καὶ ὁ ποτίζων ἕν εἰσιν, ἕκαστος δὲ τὸν ἴδιον μισθὸν λήψεται κατὰ τὸν ἴδιον κόπον. 9 Θεοῦ γάρ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε.
10 Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι, ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ. Ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· 11 θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός. 12 Εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, 13 ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει, ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται. Καί, ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστιν τὸ πῦρ δοκιμάσει. 14 Εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησεν, μισθὸν λήψεται. 15 Εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται· αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός.
16 Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; 17 Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς.
18 Μηδεὶς ἑαυτὸν ἐξαπατάτω. Εἴ τις δοκεῖ σοφὸς εἶναι ἐν ὑμῖν ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ, μωρὸς γενέσθω ἵνα γένηται σοφός. 19 Ἡ γὰρ σοφία τοῦ κόσμου τούτου μωρία παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν. Γέγραπται γάρ· «Ὁ δρασσόμενος τοὺς σοφοὺς ἐν τῇ πανουργίᾳ αὐτῶν»· 20 καὶ πάλιν, «Κύριος γινώσκει τοὺς διαλογισμοὺς τῶν σοφῶν, ὅτι εἰσὶν μάταιοι.» 21 Ὥστε, μηδεὶς καυχάσθω ἐν ἀνθρώποις, πάντα γὰρ ὑμῶν ἐστιν· 22 εἴτε Παῦλος εἴτε Ἀπολλὼς εἴτε Κηφᾶς, εἴτε κόσμος εἴτε ζωὴ εἴτε θάνατος, εἴτε ἐνεστῶτα εἴτε μέλλοντα—πάντα ὑμῶν ἐστιν, 23 ὑμεῖς δὲ Χριστοῦ, Χριστὸς δὲ Θεοῦ.