Epílogo
1Depois dessas coisas Jesus, ressurreto dentre os mortos, manifestou-se a Seus discípulos à margem do mar de Tiberíades; aconteceu da forma seguinte: 2Estavam juntos Simão Pedro, Tomé (chamado Dídimo), Natanael (de Caná da Galileia), os filhos de Zebedeu e outros dois dos Seus discípulos. 3Simão Pedro disse aos outros, “Vou pescar”. Eles lhe disseram, “Nós também vamos contigo”. Lá se foram e entraram no barco, mas naquela noite não pegaram nada.
4Quando amanheceu, Jesus se postou na praia, mas os discípulos não sabiam que era Jesus. 5Aí Jesus lhes disse, “Pessoal, porventura tendes algo para comer?” Responderam-lhe, “Não”. 6Aí Ele disse-lhes, “Lancem a rede para o lado direito do barco e encontrarão”. Então lançaram, e não mais conseguiram recolhê-la, por causa da multidão dos peixes! 7 Então aquele discípulo a quem Jesus amava disse a Pedro, “É o Senhor!” Ao ouvir que era o Senhor, Simão Pedro cingiu-se com a roupa externa (pois estava despido) e se jogou no mar. 8 Já os outros discípulos vieram no barco, arrastando a rede com os peixes (pois não estavam longe da praia, senão uns noventa metros).
9 Então, quando desembarcaram em terra, viram um fogo de carvão no chão, e sobre ele peixe e pão. 10 Disse-lhes Jesus, “Tragam alguns dos peixes que acabam de pegar”. 11 Simão Pedro levantou-se e arrastou a rede para a terra, cheia de cento e cinquenta e três grandes peixes; apesar de serem tantos, a rede não se rasgou.
12 Jesus lhes disse, “Venham quebrar jejum!” Nenhum dos discípulos se atreveu a perguntar-lhe, “Quem és tu?” – sabendo que era o Senhor. 13 Então Jesus foi, tomou o pão e o deu a eles, bem como o peixe. 14 Esta foi já a terceira vez que Jesus apareceu aos Seus discípulos, após ter ressuscitado dentre os mortos.
Jesus restaura Pedro
15 Então, depois de terem comido, Jesus disse a Simão Pedro, “Simão, filho de Jonas, amas-me mais do que estes?” Ele respondeu, “Sim, Senhor, tu sabes que tenho afeto por ti”. Disse-lhe Ele, “Alimenta os meus cordeiros”. 16 Tornou a dizer-lhe segunda vez, “Simão, filho de Jonas, amas-me?” Disse-lhe, “Sim, Senhor, tu sabes que tenho afeto por ti”. Disse-lhe Ele, “Apascenta as minhas ovelhas”. 17 Pela terceira vez Ele lhe disse, “Simão, filho de Jonas, tens afeto por mim?” Pedro ficou triste porque na terceira vez Ele lhe disse, “Tu tens afeto por mim?” E disse a Ele: “Senhor, tu sabes todas as coisas. Tu sabes que tenho afeto por ti!” Disse-lhe Jesus: “Alimenta as minhas ovelhas. 18 Com toda certeza eu te digo: Quando eras mais jovem, te vestias a ti mesmo e andavas por onde querias; mas quando ficares velho, estenderás as tuas mãos e outro te vestirá e te levará para onde não queres.” 19 (Ora, Ele disse isso indicando o tipo de morte com a qual ele iria glorificar a Deus.) E tendo dito isso, Ele disse-lhe, “Segue-me!”
Quanto ao autor
20 Aí Pedro voltou-se e viu o discípulo a quem Jesus amava seguindo (aquele que na ceia reclinou-se sobre o peito dEle e disse, “Senhor, quem é Teu traidor?”). 21 Ao vê-lo Pedro disse a Jesus, “Senhor, e quanto a ele?” 22 Jesus disse a ele: “Se eu quero que ele permaneça até que eu venha, que te importa? Segue-me tu!” 23Foi por isso que se espalhou entre os irmãos este dizer: que aquele discípulo não iria morrer. Mas Jesus não disse a ele [Pedro] que ele [João] não iria morrer; antes, “Se eu quero que ele permaneça até que eu venha, que te importa?”
24 É este o discípulo que está testificando acerca dessas coisas, e que as escreveu; e sabemos que o testemunho dele é verdadeiro. 25De fato, Jesus fez também muitas outras coisas; se cada uma das quais fosse escrita, penso que nem mesmo o mundo inteiro poderia conter os livros que seriam escritos! Amém.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
21:1 21Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσεν δὲ οὕτως· 2 Ἦσαν ὁμοῦ Σίμων Πέτρος, καὶ Θωμᾶς (ὁ λεγόμενος Δίδυμος), καὶ Ναθαναήλ (ὁ ἀπὸ Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας), καὶ οἱ τοῦ Ζεβεδαίου, καὶ ἄλλοι ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο. 3 Λέγει αὐτοῖς Σίμων Πέτρος, «Ὑπάγω ἁλιεύειν.» Λέγουσιν αὐτῷ, «Ἐρχόμεθα καὶ ἡμεῖς σὺν σοί.» Ἐξῆλθον καὶ ἐνέβησαν εἰς τὸ πλοῖον εὐθύς, καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτὶ ἐπίασαν οὐδέν.21
4 Πρωΐας δὲ ἤδη γενομένης, ἔστη ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸν αἰγιαλόν· οὐ μέντοι ᾔδεισαν οἱ μαθηταὶ ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν. 5 Λέγει οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, «Παιδία, μήτι προσφάγιον ἔχετε;» Ἀπεκρίθησαν αὐτῷ, «Οὔ.» 6 Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς, «Βάλετε εἰς τὰ δεξιὰ μέρη τοῦ πλοίου τὸ δίκτυον, καὶ εὑρή-σετε.» Ἔβαλον οὖν, καὶ οὐκέτι αὐτὸ ἑλκύσαι ἴσχυσαν ἀπὸ τοῦ πλήθους τῶν ἰχθύων. 7 Λέγει οὖν ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς τῷ Πέτρῳ, «Ὁ Κύριός ἐστιν.» Σίμων οὖν Πέτρος, ἀκούσας ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν, τὸν ἐπενδύτην διεζώσατο (ἦν γὰρ γυμνός) καὶ ἔβαλεν ἑαυτὸν εἰς τὴν θάλασσαν. 8 Οἱ δὲ ἄλλοι μαθηταὶ τῷ πλοιαρίῳ ἦλθον (οὐ γὰρ ἦσαν μακρὰν ἀπὸ τῆς γῆς, ἀλλ᾿ ὡς ἀπὸ πηχῶν διακοσίων), σύροντες τὸ δίκτυον τῶν ἰχθύων.
9 Ὡς οὖν ἀπέβησαν εἰς τὴν γῆν, βλέπουσιν ἀνθρακιὰν κειμένην καὶ ὀψάριον ἐπικείμενον, καὶ ἄρτον. 10 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, «Ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν.» 11 Ἀνέβη Σίμων Πέτρος καὶ εἵλκυσεν τὸ δίκτυον ἐπὶ τῆς γῆς, μεστὸν ἰχθύων μεγάλων ἑκατὸν πεντήκοντα τριῶν· καὶ τοσούτων ὄντων, οὐκ ἐσχίσθη τὸ δίκτυον.
12 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, «Δεῦτε ἀριστήσατε.» Οὐδεὶς δὲ ἐτόλμα τῶν μαθητῶν ἐξετάσαι αὐτόν, «Σὺ τίς εἶ;»—εἰδότες ὅτι ὁ Κύριός ἐστιν. 13 Ἔρχεται οὖν ὁ Ἰησοῦς καὶ λαμβάνει τὸν ἄρτον καὶ δίδωσιν αὐτοῖς, καὶ τὸ ὀψάριον ὁμοίως.
14 Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν.
15 Ὅτε οὖν ἠρίστησαν, λέγει τῷ Σίμωνι Πέτρῳ ὁ Ἰησοῦς, «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με πλεῖον τούτων;» Λέγει αὐτῷ, «Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε.» Λέγει αὐτῷ, «Βόσκε τὰ ἀρνία μου.» 16 Λέγει αὐτῷ πάλιν, δεύτερον, «Σίμων Ἰωνᾶ, ἀγαπᾷς με;» Λέγει αὐτῷ, «Ναί, Κύριε, σὺ οἶδας ὅτι φιλῶ σε.» Λέγει αὐτῷ, «Ποίμαινε τὰ πρόβατά μου.» 17 Λέγει αὐτῷ τὸ τρίτον, «Σίμων Ἰωνᾶ, φιλεῖς με;» Ἐλυπήθη ὁ Πέτρος ὅτι εἶπεν αὐτῷ τὸ τρίτον, «Φιλεῖς με;» Καὶ εἶπεν αὐτῷ· «Κύριε, σὺ πάντα οἶδας. Σὺ γινώσκεις ὅτι φιλῶ σε.» Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· «Βόσκε τὰ πρόβατά μου. 18 Ἀμήν, ἀμὴν λέγω σοι, ὅτε ἦς νεώτερος ἐζώννυες σεαυτὸν καὶ περιεπάτεις ὅπου ἤθελες· ὅταν δὲ γηράσῃς ἐκτενεῖς τὰς χεῖράς σου καὶ ἄλλος σε ζώσει καὶ οἴσει ὅπου οὐ θέλεις.» 19 (Τοῦτο δὲ εἶπεν σημαίνων ποίῳ θανάτῳ δοξάσει τὸν Θεόν.) Καὶ τοῦτο εἰπὼν λέγει αὐτῷ, «Ἀκολούθει μοι.»
20 Ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ Πέτρος βλέπει τὸν μαθητὴν ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς ἀκολουθοῦντα (ὃς καὶ ἀνέπεσεν ἐν τῷ δείπνῳ ἐπὶ τὸ στῆθος αὐτοῦ καὶ εἶπεν, «Κύριε, τίς ἐστιν ὁ παραδιδούς σε;»). 21 Τοῦτον ἰδὼν ὁ Πέτρος λέγει τῷ Ἰησοῦ, «Κύριε, οὗτος δὲ τί;» 22 Λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· «Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ; Σὺ ἀκολούθει μοι.» 23 Ἐξῆλθεν οὖν ὁ λόγος οὗτος εἰς τοὺς ἀδελφούς, ὅτι ὁ μαθητὴς ἐκεῖνος οὐκ ἀποθνήσκει. Καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ᾿, «Ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;»
24 Οὗτός ἐστιν ὁ μαθητὴς ὁ μαρτυρῶν περὶ τούτων, καὶ γράψας ταῦτα· καὶ οἴδαμεν ὅτι ἀληθής ἐστιν ἡ μαρτυρία αὐτοῦ. 25 Ἔστιν δὲ καὶ ἄλλα πολλὰ ὅσα ἐποίησεν ὁ Ἰησοῦς, ἅτινα ἐὰν γράφηται καθ᾿ ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία. Ἀμήν.,,