Vida nova
1Que diremos então? Persistiremos no pecado, para que a graça abunde? 2Claro que não! Nós que já morremos para o pecado, como podemos continuar vivendo nele? 3Será que vocês não sabem que tantos quantos fomos batizados para dentro de Cristo Jesus, para dentro de Sua morte fomos batizados?
4Portanto, fomos sepultados com Ele por meio desse batismo para dentro dessa morte, para que, assim como Cristo foi ressuscitado dentre os mortos mediante a glória do Pai, assim também nós vivamos uma vida nova.
5Ora, já que fomos unidos a Ele pela projeção de Sua morte, certamente o seremos pela projeção de Sua ressurreição também; 6sabendo isto, que o nosso velho homem foi crucificado com Ele, para que o corpo do pecado fosse destituído, e não mais sejamos escravos desse pecado – 7pois quem já morreu foi emancipado desse pecado.
8Ora, já que morremos com Cristo, cremos que também com Ele viveremos, 9sabendo que Cristo, tendo sido ressuscitado dentre os mortos, não pode morrer outra vez; a morte não mais pode dominá-lo – 10pois ao morrer, Ele morreu para o pecado uma vez por todas; já ao viver, Ele vive para Deus. 11Assim também vocês, considerem-se de fato mortos para o pecado, mas vivos para Deus em Cristo Jesus nosso Senhor.
Abaixo pecado!
12Portanto, não permitam que o pecado reine em vosso corpo mortal, para lhe obedecerem com os maus desejos do corpo 13– não ofereçam qualquer membro do corpo ao pecado como instrumento de injustiça; antes apresentem-se a vós mesmos a Deus como quem voltou da morte para a vida, e ofereçam os membros do vosso corpo a Deus como instrumentos de justiça. 14De fato, pecado não pode vos dominar, por não estarem sob lei, mas sob graça.
Graça, não licença
15Pois então, vamos pecar porque não estamos sob lei mas sob graça? Claro que não! 16Vocês não sabem que, quando se oferecem a alguém para lhe obedecer como escravos, tornam-se escravos daquele a quem obedecem – quer de pecado para dentro de morte, ou de obediência para dentro de justiça? 17Mas graças a Deus que, embora vocês tenham sido escravos do pecado, passaram a obedecer de coração ao padrão de doutrina para dentro do qual vocês foram entregues. 18Então, tendo sido emancipados do pecado, vocês se tornaram escravos da justiça.
19Continuo falando num nível meramente humano por causa da fraqueza da vossa carne. Ora, assim como vocês ofereciam os membros do vosso corpo como escravos à imundícia, para perversidade cada vez maior, assim, agora, vocês devem oferecê-los como escravos à justiça visando a santificação. 20Ora, quando vocês eram escravos do pecado, eram ‘livres’ da justiça. 21Então, que ‘fruto’ receberam naquele tempo das coisas das quais vocês agora se envergonham? O fim dessas coisas é morte! 22Mas agora, tendo sido emancipados do pecado, e tendo se tornado escravos de Deus, vocês recebem vosso ‘fruto’ para dentro de santificação – e o fim é vida eterna! 23Pois o salário do pecado é morte, mas o dom gracioso de Deus é vida eterna em Cristo Jesus o nosso Senhor.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
6:1 6Τί οὖν ἐροῦμεν; Ἐπιμενοῦμεν τῇ ἁμαρτίᾳ ἵνα ἡ χάρις πλεονάσῃ; 2 Μὴ γένοιτο. Οἵτινες ἀπεθάνομεν τῇ ἁμαρτίᾳ, πῶς ἔτι ζήσομεν ἐν αὐτῇ; 3 Ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; 4 Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσ-ματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτως καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν.6
5 Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα· 6 τοῦτο γινώσκοντες, ὅτι ὁ παλαιὸς ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ—7 ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
8 Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ, 9 εἰδότες ὅτι Χριστός, ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν, οὐκέτι ἀποθνήσκει· θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει 10—ὃ γὰρ ἀπέθανεν τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ· ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. 11 Οὕτως καὶ ὑμεῖς, λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.
Down with sin!
12 Μὴ οὖν βασιλευέτω ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θνητῷ ὑμῶν σώματι, εἰς τὸ ὑπακούειν αὐτῇ ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ 13—μηδὲ παριστάνετε τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα ἀδικίας τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ παρα-στήσατε ἑαυτοὺς τῷ Θεῷ ὡς ἐκ νεκρῶν ζῶντας, καὶ τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ Θεῷ. 14 Ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει, οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ νόμον, ἀλλ᾿ ὑπὸ χάριν.
Grace, not license
15 Τί οὖν; Ἁμαρτήσομεν ὅτι οὐκ ἐσμὲν ὑπὸ νόμον ἀλλ᾿ ὑπὸ χάριν; Μὴ γένοιτο. 16 Οὐκ οἴδατε ὅτι ᾧ παριστάνετε ἑαυτοὺς δούλους εἰς ὑπακοήν, δοῦλοί ἐστε ᾧ ὑπακούετε—ἤτοι ἁμαρ-τίας εἰς θάνατον, ἢ ὑπακοῆς εἰς δικαιοσύνην; 17 Χάρις δὲ τῷ Θεῷ ὅτι ἦτε δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ὑπηκούσατε δὲ ἐκ καρδίας εἰς ὃν παρεδόθητε τύπον διδαχῆς. 18 Ἐλευθερωθέντες δὲ ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας, ἐδουλώθητε τῇ δικαιοσύνῃ.6
19 Ἀνθρώπινον λέγω διὰ τὴν ἀσθένειαν τῆς σαρκὸς ὑμῶν. Ὥσπερ γὰρ παρεστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ ἀκαθαρσίᾳ, καὶ τῇ ἀνομίᾳ εἰς τὴν ἀνομίαν, οὕτως νῦν παραστήσατε τὰ μέλη ὑμῶν δοῦλα τῇ δικαιοσύνῃ εἰς ἁγιασμόν. 20 Ὅτε γὰρ δοῦλοι ἦτε τῆς ἁμαρτίας, ἐλεύθεροι ἦτε τῇ δικαιοσύνῃ. 21 Τίνα οὖν καρπὸν εἴχετε τότε ἐφ᾿ οἷς νῦν ἐπαισχύνεσθε; Τὸ γὰρ τέλος ἐκείνων θάνατος. 22 Νυνὶ δέ, ἐλευθερωθέντες ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας, δουλωθέντες δὲ τῷ Θεῷ, ἔχετε τὸν καρπὸν ὑμῶν εἰς ἁγιασμόν—τὸ δὲ τέλος ζωὴν αἰώνιον. 23 Τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος, τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν.