O Cordeiro abre os selos
O primeiro selo
1 E vi que o Cordeiro abriu um dos sete selos, e ouvi um dos quatro seres viventes dizendo, como voz de trovão: “Vem!” 2 E olhei e, opa, um cavalo branco! e quem o montava tinha um arco. E foi dada a ele uma coroa; e ele saiu vencendo, isto é, para vencer.
O segundo selo
3 E quando Ele abriu o segundo selo, ouvi o segundo ser vivente dizendo: “Vem!” 4 E saiu outro cavalo, vermelho-fogo, e ao que o montava foi dado tirar a paz da terra, para que se matassem mutuamente; e foi dada uma tremenda espada a ele.
O terceiro selo
5 E quando Ele abriu o terceiro selo, ouvi o terceiro ser vivente dizendo: “Vem!” E olhei e, opa, um cavalo preto! E quem o montava tinha uma balança na sua mão. 6 E ouvi uma voz em meio dos quatro seres viventes dizendo: “Um ‘litro’ de trigo por um denário, e três ‘litros’ de cevada por um denário; e não maltrates o azeite e o vinho.”
O quarto selo
7 E quando Ele abriu o quarto selo, ouvi uma voz do quarto ser vivente dizendo: “Vem!” 8 E olhei e, opa, um cavalo pálido-nojento! E quanto ao que o montava, o nome dele é Morte, e o Hades segue com ele. E foi-lhe dada autoridade sobre a quarta parte da terra, para matar com espada e com fome e com morte, bem como pelas feras da terra.
O quinto selo
9 E quando ele abriu o quinto selo, vi debaixo do altar as almas das pessoas que tinham sido massacradas por causa da Palavra de Deus e por causa do testemunho do Cordeiro, o qual detinham. 10 E elas clamaram com grande voz dizendo: “Até quando, ó Soberano, o Santo e Verdadeiro, não julgas e vingas o nosso sangue dos que habitam sobre a terra?” 11 E uma toga branca foi dada a cada um deles, e foi-lhes dito que ainda sossegassem por um tempo, até que se completasse o número dos seus conservos, bem como dos seus irmãos, que estavam para serem mortos como eles.
O sexto selo
12 E vi, exatamente quando Ele abriu o sexto selo, – houve um grande terremoto, e o sol tornou-se negro como pano de saco de cabelo, e a lua tornou se como sangue. 13 E as estrelas do céu caíram para a terra como uma figueira solta os seus figos tardios, quando sacudida por um grande vento. 14 E o céu foi rachado como um rolo sendo enrolado, e cada monte e ilha foi removido do seu lugar.
15 E os reis da terra e os magnatas e os generais e os ricos e os fortes, e cada escravo e cada homem livre, se esconderam nas cavernas e entre as rochas dos montes. 16 E disseram aos montes e às rochas: “Caí sobre nós e nos esconde do rosto dAquele que está assentado sobre o trono e da ira do Cordeiro! 17 Porque chegou o grande dia da Sua ira, e quem pode ficar em pé?”
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
The first seal
6:1 6Καὶ εἶδον ὅτι ἤνοιξεν τὸ Ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίδων, καὶ ἤκουσα ἑνὸς ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγοντος, ὡς φωνὴ βροντῆς, «Ἔρχου.» 2 Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων τόξον. Καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανος· καὶ ἐξῆλθεν νικῶν, καὶ ἵνα νικήσῃ.
The second seal
3 Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν δευτέραν σφραγῖδα ἤκουσα τοῦ δευτέρου ζῴου λέγοντος, «Ἔρχου.» 4 Καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος, πυρρός, καὶ τῷ καθημένῳ ἐπ᾿ αὐτὸν ἐδόθη αὐτῷ λαβεῖν τὴν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς, ἵνα ἀλλήλους σφάξωσιν· καὶ ἐδόθη αὐτῷ μάχαιρα μεγάλη.
The third seal
5 Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν τρίτην, ἤκουσα τοῦ τρίτου ζῴου λέγοντος, «Ἔρχου.» Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, ἵππος μέλας, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτὸν ἔχων ζυγὸν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. 6 Καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγουσαν· «Χοῖνιξ σίτου δηναρίου, καὶ τρεῖς χοίνικες κριθῆς δηναρίου· καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῃς.»
The fourth seal
7 Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα φωνὴν τοῦ τετάρτου ζῴου λέγον-τος, «Ἔρχου.» 8 Καὶ εἶδον καὶ ἰδού, ἵππος χλωρός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπάνω αὐτοῦ, ὄνομα αὐτῷ Θάνατος, καὶ ὁ ᾍδης ἀκολουθεῖ μετ᾿ αὐτοῦ. Καὶ ἐδόθη αὐτῷ ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆς γῆς, ἀποκτεῖναι ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καὶ ἐν θανάτῳ, καὶ ὑπὸ τῶν θηρίων τῆς γῆς.
The fifth seal
9 Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ Ἀρνίου ἣν εἶχον. 10 Καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ, λέγοντες· «Ἕως πότε, ὁ Δεσπότης, ὁ ἅγιος καὶ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;» 11 Καὶ ἐδόθη αὐτοῖς ἑκάστῳ στολὴ λευκή, καὶ ἐρρέθη αὐτοῖς ἵνα ἀναπαύσωνται ἔτι χρόνον, ἕως οὗ πληρώσωσιν καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν, οἱ μέλλοντες ἀποκτένεσθαι ὡς καὶ αὐτοί.
The sixth seal
12 Καὶ εἶδον, καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο· καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ἐγένετο ὡς αἷμα. 13 Καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσον εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλει τοὺς ὀλύνθους αὐτῆς ὑπὸ μεγάλου ἀνέμου σειομένη. 14 Καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη, ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν.6
15 Καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροί, καὶ πᾶς δοῦλος καὶ πᾶς ἐλεύθερος, ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων. 16 Καὶ λέγουσιν τοῖς ὄρεσιν καὶ ταῖς πέτραις· «Πέσετε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ Ἀρνίου· 17 ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;»