Sua queda celebrada
1 E após essas coisas ouvi como que uma voz de multidão tremenda no céu dizendo: “Aleluia! A salvação e o poder e a glória do nosso Deus! 2 Porque verdadeiros e justos são os Seus julgamentos, porque julgou a grande prostituta, a qual corrompeu a terra com a sua fornicação; e vingou o sangue dos Seus escravos pela mão dela.” 3 E uma segunda voz disse: “Aleluia! E a fumaça dela sobe para todo o sempre!” 4 E os vinte e quatro anciãos, e os quatro seres viventes caíram e adoraram a Deus, que estava assentado sobre o trono, dizendo: “Amém! Aleluia!” 5 E uma voz saiu do trono dizendo: “Louvai o nosso Deus, todos vocês os Seus escravos e os Seus tementes, tanto pequenos como grandes!”
As Bodas do Cordeiro
6 E ouvi como que a voz de uma tremenda multidão, e como que o sonido de muitas águas, e como que o sonido de trovões fortes dizendo: “Aleluia! Porque o Senhor nosso Deus reinou, o Todo-poderoso! 7 Regozijemos e exultemos e demos a glória a Ele, porque chegou o casamento do Cordeiro, e a Sua mulher se preparou a si mesma.” 8 E foi dado a ela que se vestisse de linho fino brilhante e puro; de fato, o linho fino são os atos justos dos santos.
9 E ele me disse: “Escreve: Bem-aventurados os que foram convidados para o banquete do casamento do Cordeiro!” E me disse: “Estas são as palavras verdadeiras de Deus.” 10 E caí perante os pés dele para adorá-lo. Mas ele me disse: “Não, não! Sou conservo de ti e dos teus irmãos, os que detêm o testemunho de Jesus. Adora a Deus! É que o testemunho de Jesus é o espírito da profecia.”
A batalha de Armagedom
11 E vi o céu aberto e, opa, um cavalo branco! E o que está montado sobre ele, chamado Fiel e Verdadeiro, tanto julga como guerreia com justiça. 12 Ora, os olhos dEle eram uma chama de fogo, e sobre a Sua cabeça havia muitos diademas, e tinha nomes escritos, inclusive um nome escrito que ninguém sabe, senão Ele mesmo. 13 E Ele vestia roupa que tinha sido imersa em sangue, e o Seu nome se chama: A Palavra de Deus. 14 E os exércitos do céu, O seguiram sobre cavalos brancos, vestidos em linho fino, branco, puro! 15 E da Sua boca saía uma espada de dois gumes, afiada, para com ela ferir as nações. E Ele próprio as pastoreará com vara de ferro. E Ele próprio pisoteia o lagar do vinho do furor da ira de Deus, o Todo-poderoso. 16 E Ele tem no Seu manto e sobre a Sua coxa um nome escrito: Rei de reis e Senhor de senhores.
Banquete para abutres
17 E vi um anjo em pé no sol; e ele bradou com voz forte dizendo a todas as aves que voam no meio-céu: “Vinde, ajuntai-vos para o grande banquete de Deus, 18 para comerdes carne de reis, carne de comandantes, carne de poderosos e carne de cavalos, bem como dos montados sobre eles, a saber, carne de todos, tanto livres como escravos, tanto pequenos como grandes.”
19 E vi a Fera e os reis da terra e os seus exércitos ajuntados para fazer guerra contra o montado sobre o cavalo e contra o exército dEle. 20 E a Fera foi capturada, e com ela o Falso-profeta que tinha feito os sinais perante ela (pelos quais ele enganou os que receberam a marca da Fera e os que adoraram a imagem dela). Os dois foram jogados vivos para dentro do Lago de fogo que arde com enxofre. 21 E os demais foram mortos com a espada dAquele que estava montado sobre o cavalo, que saía da boca dEle. E todas as aves se empanturraram com as carnes deles.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
Her fall celebrated
19:1 19Καὶ μετὰ ταῦτα ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ, μεγάλην, ἐν τῷ οὐρανῷ λεγόντων· «Ἀλληλούϊα· ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν· 2 ὅτι ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεις αὐτοῦ, ὅτι ἔκρινεν τὴν πόρνην τὴν μεγάλην ἥτις διέφθειρεν τὴν γῆν ἐν τῇ πορνείᾳ αὐτῆς· καὶ ἐξεδίκησεν τὸ αἷμα τῶν δούλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸς αὐτῆς.» 3 Καὶ δεύτερον εἴρηκεν· «Ἀλλη-λούϊα· καὶ ὁ καπνὸς αὐτῆς ἀναβαίνει εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.» 4 Καὶ ἔπεσαν οἱ πρεσβύ-τεροι οἱ εἴκοσι τέσσαρες, καὶ τὰ τέσσαρα ζῷα καὶ προσεκύνησαν τῷ Θεῷ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου λέγοντες· «Ἀμήν· Ἀλληλούϊα.» 5 Καὶ φωνὴ ἐκ τοῦ θρόνου ἐξῆλθεν, λέγουσα, «Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἡμῶν, πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ οἱ φοβούμενοι αὐτόν, οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι.»
6 Καὶ ἤκουσα ὡς φωνὴν ὄχλου πολλοῦ καὶ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῶν ἰσχυρῶν λέγοντας· «Ἀλληλούϊα· ὅτι ἐβασίλευσεν Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ Παντοκράτωρ. 7 Χαί-ρωμεν καὶ ἀγαλλιώμεθα καὶ δῶμεν τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθεν ὁ γάμος τοῦ Ἀρνίου, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασεν ἑαυτήν.» 8 Καὶ ἐδόθη αὐτῇ ἵνα περιβάληται βύσσινον λαμπρὸν καὶ καθαρόν, τὸ γὰρ βύσσινον τὰ δικαιώματα τῶν ἁγίων ἐστίν.
9 Καὶ λέγει μοι, «Γράψον· ‹Μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ Ἀρνίου κεκλημένοι.› » Καὶ λέγει μοι, «Οὗτοι οἱ λόγοι ἀληθινοί εἰσιν τοῦ Θεοῦ.» 10 Καὶ ἔπεσον ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν αὐτοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ. Καὶ λέγει μοι· «Ὅρα μή· σύνδουλός σού εἰμι καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ. Τῷ Θεῷ προσκύνησον· ἡ γὰρ μαρτυρία τοῦ Ἰησοῦ ἐστιν τὸ πνεῦμα τῆς προφητείας.»
11 Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγμένον, καὶ ἰδού, ἵππος λευκός, καὶ ὁ καθήμενος ἐπ᾿ αὐτόν, καλούμενος Πιστὸς καὶ Ἀληθινός, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καὶ πολεμεῖ. 12 Οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ φλὸξ πυρός, καὶ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ διαδήματα πολλά, ἔχων ὀνόματα γεγραμμένα, καὶ ὄνομα γεγραμμένον ὃ οὐδεὶς οἶδεν εἰ μὴ αὐτός· 13 καὶ περιβεβλημένος ἱμάτιον βεβαμ-μένον αἵματι, καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ. 14 Καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐπὶ ἵπποις λευκοῖς, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καθαρόν. 15 Καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάξῃ τὰ ἔθνη. Καὶ αὐτὸς ποιμανεῖ αὐτοὺς ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ. Καὶ αὐτὸς πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς ὀργῆς τοῦ Θεοῦ, τοῦ Παντοκράτορος. 16 Καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον·
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.
A feast for vultures
17 Καὶ εἶδον ἕνα ἄγγελον ἑστῶτα ἐν τῷ ἡλίῳ· καὶ ἔκραξεν φωνῇ μεγάλῃ, λέγων πᾶσιν τοῖς ὀρνέοις τοῖς πετομένοις ἐν μεσουρανήματι, «Δεῦτε, συνάχθητε εἰς τὸ δεῖπνον τὸ μέγα τοῦ Θεοῦ, 18 ἵνα φάγητε σάρκας βασιλέων καὶ σάρκας χιλιάρχων καὶ σάρκας ἰσχυρῶν καὶ σάρκας ἵππων καὶ τῶν καθημένων ἐπ᾿ αὐτῶν, καὶ σάρκας πάντων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων καὶ μικρῶν τε καὶ μεγάλων.»
19 Καὶ εἶδον τὸ Θηρίον καὶ τοὺς βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆ-σαι πόλεμον μετὰ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ μετὰ τοῦ στρατεύματος αὐτοῦ. 20 Καὶ ἐπιάσθη τὸ Θηρίον, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ὁ Ψευδοπροφήτης, ὁ ποιήσας τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ (ἐν οἷς ἐπλάνησεν τοὺς λαβόντας τὸ χάραγμα τοῦ Θηρίου καὶ τοὺς προσκυνοῦντας τῇ εἰκόνι αὐτοῦ). Ζῶντες ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰς τὴν λίμνην τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην ἐν θείῳ. 21 Καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου, τῇ ἐξελθούσῃ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ. Καὶ πάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.