A morte de João o Batizador
1 Por aquele tempo Herodes, o tetrarca, ouviu o comentário a respeito de Jesus 2 e disse a seus servos, “Este é João o Batizador; ele foi levantado dentre os mortos, e por isso os poderes estão operando nele!” 3 É que Herodes havia prendido João e o amarrado, colocando-o na prisão por causa de Herodias, mulher de seu irmão Filipe. 4 Porque João dizia a ele, “Não te é lícito possuí-la!” 5 E embora quisesse matá-lo, ele temia o povo, porque eles o tinham como profeta. 6 Mas enquanto o aniversário de Herodes estava sendo festejado, a filha de Herodias dançou diante de todos e agradou a Herodes. 7 Por isso ele prometeu com juramento que daria a ela o que pedisse. 8 Aí ela, instruída previamente pela mãe, ela diz, “Dá-me aqui numa bandeja a cabeça de João o Batizador!” 9 E o rei ficou triste; mas por causa dos juramentos e dos que estavam reclinados à mesa com ele, ele mandou que fosse dado. 10 Mandou decapitar João na prisão. 11 E sua cabeça foi trazida numa bandeja e entregue à jovem, e ela a levou a sua mãe. 12 Com isso os seus discípulos se apresentaram e levaram o corpo e o sepultaram; e foram informar Jesus.
Pão para 15 .000
13 Ao ouvi-lo, Jesus retirou-se dali de barco, em particular, para um lugar deserto. Mas quando as multidões ouviram disso, O seguiram a pé desde os povoados. 14 Quando Jesus saiu do barco, Ele viu uma grande multidão, e teve compaixão deles e curou os seus doentes.
15 Ora, ao cair da tarde os Seus discípulos aproximaram-se dEle dizendo: “O lugar é ermo e a hora já é avançada. Despede as multidões, para que possam ir aos povoados e comprar comida para si.” 16 Mas Jesus lhes disse: “Eles não precisam ir embora. Vocês devem dar-lhes de comer!” 17 Aí eles lhe disseram, “Só temos aqui cinco pães e dois peixes”. 18 Aí Ele disse, “Trazem-nos aqui para mim!” 19 Então ele mandou que as multidões se reclinassem na grama. E tomando os cinco pães e os dois peixes e olhando para o céu, Ele abençoou; e partindo os pães Ele deu aos discípulos, e os discípulos às multidões. 20 E comeram todos e se saciaram; e recolheram os pedaços que sobraram, doze cestos cheios. 21 Ora, os que comeram foram em torno de cinco mil homens, além das mulheres e crianças.
Pedro anda sobre água
22 Em seguida, Jesus obrigou Seus discípulos a entrarem no barco e irem adiante dEle para o outro lado, enquanto Ele despedia as multidões. 23 E tendo despedido as multidões, Ele subiu ao monte sozinho para orar. Chegada a noite, Ele estava ali sozinho. 24 Mas o barco já estava no meio do mar, sendo fustigado pelas ondas, porque o vento era contrário. 25 Aí, na quarta vigília da noite, Jesus foi até eles, andando sobre o mar. 26 E quando os discípulos O viram andando sobre o mar, ficaram agitados dizendo, “É um fantasma!” E gritaram de medo. 27 Mas imediatamente Jesus falou-lhes dizendo: “Coragem! Sou eu; não temam!” 28 Aí Pedro reagiu dizendo, “Senhor, já que és tu, manda-me ir a ti sobre a água”. 29 E Ele lhe disse, “Vem!” E descendo do barco, Pedro andou sobre a água para ir a Jesus. 30 Mas reparando no vento forte, ficou com medo, e começando a afundar, gritou dizendo, “Senhor, salva-me!” 31 Imediatamente Jesus estendeu a mão e o segurou, e disse-lhe: ‘“Seu’ pouca-fé! Por que duvidaste?” 32 Quando entraram no barco, o vento cessou. 33 Então os que estavam no barco vieram e O adoraram dizendo, “Verdadeiramente tu és o Filho de Deus!”
Em Genesaré
34 Então, passando para o outro lado, chegaram à terra de Genesaré. 35 E quando os homens daquele lugar O reconheceram, enviaram mensageiros para toda a região circunvizinha, e trouxeram-lhe todos os que estavam doentes. 36 E eles suplicaram-lhe que ao menos pudessem tocar na borda do Seu manto; e todos quantos tocaram ficaram completamente curados.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
14:1 14Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἤκουσεν Ἡρῴδης ὁ τετράρχης τὴν ἀκοὴν Ἰησοῦ, 2 καὶ εἶπεν τοῖς παισὶν αὐτοῦ, «Οὗτός ἐστιν Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής· αὐτὸς ἠγέρθη ἀπὸ τῶν νεκρῶν, καὶ διὰ τοῦτο αἱ δυνάμεις ἐνεργοῦσιν ἐν αὐτῷ.» 3 Ὁ γὰρ Ἡρῴδης κρατήσας τὸν Ἰωάννην ἔδησεν αὐτὸν καὶ ἔθετο ἐν φυλακῇ διὰ Ἡρωδιάδα, τὴν γυναῖκα Φιλίππου τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. 4 Ἔλεγεν γὰρ αὐτῷ ὁ Ἰωάννης, «Οὐκ ἔξεστίν σοι ἔχειν αὐτήν.» 5 Καὶ θέλων αὐτὸν ἀποκτεῖναι, ἐφοβεῖτο τὸν ὄχλον, ὅτι ὡς προφήτην αὐτὸν εἶχον. 6 Γενεσίων δὲ ἀγομένων τοῦ Ἡρῴδου, ὠρχήσατο ἡ θυγάτηρ τῆς Ἡρωδιάδος ἐν τῷ μέσῳ καὶ ἤρεσεν τῷ Ἡρῴδη. 7 Ὅθεν μεθ᾿ ὅρκου ὡμολόγησεν αὐτῇ δοῦναι ὃ ἐὰν αἰτήσηται. 8 Ἡ δέ, προβιβασθεῖσα ὑπὸ τῆς μητρὸς αὐτῆς, «Δός μοι,» φησίν, «ὧδε ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ.» 9 Καὶ ἐλυπήθη ὁ βασιλεύς· διὰ δὲ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους, ἐκέλευσεν δοθῆναι. 10 Καὶ πέμψας ἀπεκεφάλισεν τὸν Ἰωάννην ἐν τῇ φυλακῇ. 11 Καὶ ἠνέχθη ἡ κεφαλὴ αὐτοῦ ἐπὶ πίνακι καὶ ἐδόθη τῷ κορασίῳ, καὶ ἤνεγκεν τῇ μητρὶ αὐτῆς. 12 Καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἦραν τὸ σῶμα καὶ ἔθαψαν αὐτό, καὶ ἐλθόντες ἀπήγγειλαν τῷ Ἰησοῦ.
13 Καὶ ἀκούσας ὁ Ἰησοῦς ἀνεχώρησεν ἐκεῖθεν ἐν πλοίῳ εἰς ἔρημον τόπον κατ᾿ ἰδίαν. Καὶ ἀκούσαντες οἱ ὄχλοι ἠκολούθησαν αὐτῷ πεζῇ ἀπὸ τῶν πόλεων. 14 Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ἰησοῦς εἶδεν πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσεν τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν.
15 Ὀψίας δὲ γενομένης, προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· «Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν. Ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγορά-σωσιν ἑαυτοῖς βρώματα.» 16 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· «Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν. Δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν.» 17 Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ, «Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας.» 18 Ὁ δὲ εἶπεν, «Φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε.» 19 Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησεν· καὶ κλάσας ἔδωκεν τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. 20 Καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν· καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων, δώδεκα κοφίνους πλήρεις. 21 Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι, χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων.
22 Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προ-άγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. 23 Καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη εἰς τὸ ὄρος κατ᾿ ἰδίαν προσεύξασθαι. Ὀψίας δὲ γενομένης, μόνος ἦν ἐκεῖ. 24 Τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων, ἦν γὰρ ἐναντίος ὁ ἄνεμος. 25 Τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθεν πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, περιπατῶν ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 Καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα ἐταράχθησαν, λέγοντες ὅτι «Φάντασ-μά ἐστιν.» Καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 Εὐθέως δὲ ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, λέγων· «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε.» 28 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν, «Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρός σε ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα.» 29 Ὁ δὲ εἶπεν, «Ἐλθέ.» Καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 Βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος καταποντίζεσθαι ἔκραξεν, λέγων, «Κύριε, σῶσόν με.» 31 Καὶ εὐθέως ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· «Ὀλιγόπιστε, εἰς τί ἐδίστασας;» 32 Καὶ ἐμβάντων αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον, ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 Οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν αὐτῷ, λέγοντες, «Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς εἶ.»
At Genesaret
34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν Γενησαρέτ. 35 Καὶ ἐπιγνόντες αὐτὸν οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου ἐκείνου ἀπέστειλαν εἰς ὅλην τὴν περίχωρον ἐκείνην, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας· 36 καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα κἂν μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ· καὶ ὅσοι ἥψαντο διεσώθησαν.