HEBREUS
Cap. 4
1Portanto, estando em vigor a promessa de entrar no Seu descanso, devemos temer, para que nenhum de vocês chegue a pensar que já falhou.
Ainda há um descanso prometido
2Sim, porque nós também estamos sempre ouvindo boas novas, assim como eles, mas a palavra que ouviram nada lhes aproveitou, porque não se uniram à fé daqueles que obedeceram. 3Ora nós, os que temos crido, entramos sim no descanso, assim como Ele disse: “Então jurei na minha ira: ‘Jamais entrarão no meu descanso!’” – as Suas obras estavam certamente concluídas desde a criação do mundo, 4porque acerca do sétimo dia, em certo lugar, Ele falou assim: “e no sétimo dia Deus descansou de todas as Suas obras”, 5e neste lugar, repetindo: “Jamais entrarão no meu descanso!” 6Portanto, visto que é certo que alguns haverão de entrar nele, e aqueles a quem anteriormente as boas novas foram proclamadas não entraram por causa da desobediência, 7Ele estabelece outra vez um certo dia, após tanto tempo, dizendo através de Davi: “Hoje” (como já mencionado), “Hoje, se vocês ouviriam a Sua voz, não endureçam os vossos corações”. 8Porque, se Jesus lhes tivesse dado descanso, Ele[P] não teria falado posteriormente acerca de outro dia. 9Portanto, resta um descanso sabático para o povo de Deus. 10Ademais, quem já entrou no descanso dEle, ele próprio já descansou das próprias obras, assim com Deus das Suas.
Teremos de prestar contas
11Portanto, esforcemo-nos para adentrar esse descanso, para que ninguém venha a cair, seguindo o mesmo exemplo de desobediência. 12Porque a Palavra de Deus é viva e eficaz, e mais cortante que qualquer espada de dois gumes, inclusive penetrando ao ponto de separar alma e espírito, juntas e medulas; sim, é capaz de avaliar os pensamentos e intenções do coração. 13Nada, em toda a criação, está oculto perante Ele; antes, todas as coisas estão nuas e expostas aos olhos dAquele a quem havemos de prestar contas.
Temos um grande Sumo Sacerdote
14Portanto, visto que temos um grande Sumo Sacerdote que já atravessou os céus, Jesus, o filho de Deus, seguremos firmemente a Confissão. 15Porque não temos um Sumo Sacerdote que não possa compadecer-se das nossas fraquezas; pois Ele passou por todo tipo de teste, semelhante a nós, mas sem pecado. 16Então, aproximemo-nos do trono da graça com confiança, para recebermos misericórdia e acharmos graça, visando ajuda oportuna.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
4:1 4Φοβηθῶμεν οὖν, μήποτε καταλειπομένης ἐπαγ-γελίας εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν ὑστερηκέναι.
2 Καί, γάρ ἐσμεν εὐηγγελισμένοι καθάπερ κἀκεῖνοι, ἀλλ᾿ οὐκ ὠφέλησεν ὁ λόγος τῆς ἀκοῆς ἐκείνους, μὴ συγκεκραμένους τῇ πίστει τοῖς ἀκούσασιν. 3 Εἰσερχόμεθα γὰρ εἰς τὴν κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες, καθὼς εἴρηκεν, «Ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, ‹Εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυ-σίν μου› »—καίτοι τῶν ἔργων ἀπὸ καταβολῆς κόσμου γενηθέντων, 4 εἴρηκεν γάρ που περὶ τῆς ἑβδόμης οὕτως, «Καὶ κατέπαυσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ»· 5 καὶ ἐν τούτῳ, πάλιν, «Εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου.» 6 Ἐπεὶ οὖν ἀπολείπεται τινὰς εἰσελθεῖν εἰς αὐτήν, καὶ οἱ πρότερον εὐαγγελισθέντες οὐκ εἰσῆλθον δι᾿ ἀπείθειαν, 7 πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν, «Σήμερον,» ἐν Δαυὶδ λέγων, μετὰ τοσοῦτον χρόνον (καθὼς εἴρηται), «Σήμερον, ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν.» 8 Εἰ γὰρ αὐτοὺς Ἰησοῦς κατέπαυσεν, οὐκ ἂν περὶ ἄλλης ἐλάλει μετὰ ταῦτα ἡμέρας. 9 Ἄρα, ἀπολείπεται σαββατισμὸς τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ. 10 Ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ καὶ αὐτὸς κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὥσπερ ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁ Θεός.
11 Σπουδάσωμεν οὖν εἰσελθεῖν εἰς ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν, ἵνα μὴ ἐν τῷ αὐτῷ τις ὑποδείγματι πέσῃ τῆς ἀπειθείας. 12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργής, καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον, καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν· καί, κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας. 13 Καὶ οὐκ ἔστιν κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λόγος.
4:14 Ἔχοντες οὖν Ἀρχιερέα Μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 Οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα, καθ᾿ ὁμοιότητα, χωρὶς ἁμαρτίας. 16 Προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν, εἰς εὔκαιρον βοήθειαν.