Os diáconos
1Ora, naqueles dias, multiplicando-se os discípulos, surgiu uma queixa dos helenistas contra os hebreus. Porque as suas viúvas estavam sendo negligenciadas na distribuição diária. 2Então os doze convocaram a multidão dos discípulos e disseram: “Não é vantajoso que nós deixemos a Palavra de Deus para servirmos às mesas. 3Portanto, irmãos, escolham entre vocês sete varões de boa reputação, cheios de Espírito Santo e de sabedoria, os quais designaremos para esta necessidade. 4Mas nós perseveraremos na oração e no ministério da Palavra.”
5Esse parecer agradou a toda a multidão; e escolheram Estêvão, homem cheio de fé e de Espírito Santo, e Filipe, Prócoro, Nicanor, Timom, Pármenas e Nicolau, prosélito de Antióquia; 6os quais colocaram diante dos Apóstolos; e estes oraram e lhes impuseram as mãos.
7A Palavra de Deus seguia crescendo, e o número de discípulos em Jerusalém multiplicava-se muito; também um grande número de sacerdotes estavam obedecendo à fé. 8Já Estêvão, cheio de fé e de poder, estava realizando prodígios e grandes sinais entre o povo.
A conspiração contra Estêvão
9Aí se levantaram alguns da assim chamada sinagoga dos Libertos (tanto cireneus como alexandrinos, e os que eram da Cilícia e da Ásia), e tentaram discutir com Estêvão. 10Mas não podiam resistir à sabedoria e ao Espírito com que ele falava.
11Então subornaram alguns homens para dizerem: “Ouvimos ele falando palavras blasfemas contra Moisés e contra Deus”. 12E agitaram o povo, os anciãos e os escribas; e investindo contra ele, o agarraram e o levaram ao Sinédrio; 13e apresentaram falsas testemunhas que disseram: “Este homem não para de proferir palavras blasfemas contra o santo lugar e contra a lei; 14pois nós o ouvimos dizendo que esse Jesus, o Natsoreano, destruirá este lugar e mudará os costumes que Moisés nos entregou.” 15Aí todos os que estavam sentados no Sinédrio,
fitando ele, viram que o seu rosto parecia o rosto de um anjo.
Texto Bíblico no Original em Grego
Greek Text F35 - Family 35 | Família 35
6:1 6Ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ταύταις, πληθυνόντων τῶν μαθητῶν, ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλλη-νιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν. 2 Προσκαλεσάμενοι δὲ οἱ δώδεκα τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν εἶπον· «Οὐκ ἀρεστόν ἐστιν ἡμᾶς, καταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, διακονεῖν τραπέζαις. 3 Ἐπισκέψασθε οὖν, ἀδελφοί, ἄνδρας ἐξ ὑμῶν μαρτυρουμένους ἑπτά, πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ σοφίας, οὓς καταστήσομεν ἐπὶ τῆς χρείας ταύτης. 4 Ἡμεῖς δὲ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ διακονίᾳ τοῦ λόγου προσκαρτερήσομεν.»
5 Καὶ ἤρεσεν ὁ λόγος ἐνώπιον παντὸς τοῦ πλήθους· καὶ ἐξελέξαντο Στέφανον, ἄνδρα πλήρη πίστεως καὶ Πνεύματος Ἁγίου, καὶ Φίλιππον καὶ Πρόχορον καὶ Νικάνορα καὶ Τίμωνα καὶ Παρμενᾶν καὶ Νικόλαον, προσήλυτον Ἀντιοχέα, 6 οὓς ἔστησαν ἐνώπιον τῶν ἀποστόλων· καὶ προσευξάμενοι ἐπέθηκαν αὐτοῖς τὰς χεῖρας.
7 Καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ηὔξανεν, καὶ ἐπληθύνετο ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν ἐν Ἱερουσαλὴμ σφόδρα, πολύς τε ὄχλος τῶν ἱερέων ὑπήκουον τῇ πίστει. 8 Στέφανος δέ, πλήρης πίστεως καὶ δυνάμεως, ἐποίει τέρατα καὶ σημεῖα μεγάλα ἐν τῷ λαῷ.
9 Ἀνέστησαν δέ τινες τῶν ἐκ τῆς Συναγωγῆς τῆς λεγομένης Λιβερτίνων (καὶ Κυρηναίων καὶ Ἀλεξανδρέων καὶ τῶν ἀπὸ Κιλικίας καὶ Ἀσίας), συζητοῦντες τῷ Στεφάνῳ. 10 Καὶ οὐκ ἴσχυον ἀντιστῆναι τῇ σοφίᾳ καὶ τῷ Πνεύματι ᾧ ἐλάλει.6
11 Τότε ὑπέβαλον ἄνδρας λέγοντας ὅτι «Ἀκηκόαμεν αὐτοῦ λαλοῦντος ῥήματα βλάσφημα εἰς Μωσῆν καὶ τὸν Θεόν.» 12 Συνεκίνησάν τε τὸν λαόν, καὶ τοὺς πρεσβυτέρους καὶ τοὺς γραμμα-τεῖς· καὶ ἐπιστάντες συνήρπασαν αὐτὸν καὶ ἤγαγον εἰς τὸ συνέδριον· 13 ἔστησάν τε μάρτυρας ψευδεῖς λέγοντας· «Ὁ ἄνθρωπος οὗτος οὐ παύεται ῥήματα βλάσφημα λαλῶν κατὰ τοῦ τόπου τοῦ ἁγίου καὶ τοῦ νόμου· 14 ἀκηκόαμεν γὰρ αὐτοῦ λέγοντος ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος οὗτος καταλύσει τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἀλλάξει τὰ ἔθη ἃ παρέδωκεν ἡμῖν Μωσῆς.» 15 Καὶ ἀτενίσαντες εἰς αὐτὸν ἅπαντες οἱ καθεζόμενοι ἐν τῷ συνεδρίῳ, εἶδον τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡσεὶ πρόσωπον ἀγγέλου.